Po okrutnym mordzie na Andrzeju Boboli dokonanym przez kozaków w Janowie Poleskim we wsi Mohilno, zwłoki męczennika od początku były otaczane wielką czcią. Najpierw miejscem ich przechowania była krypta Kolegium Jezuitów w Pińsku, potem krypty kościołów św. Stanisława w Pińsku i św. Stefana w Połocku, a w 1830 roku znalazły się w kaplicy w kościele Matki Bożej Różańcowej w Połocku. Tam zastała je rewolta bolszewicka i 20 lipca 1920 ciało Świętego zostało zabrane przez Sowietów i umieszczone w Powszechnej Wystawie Ochrony Zdrowia Ludowego Komisariatu Zdrowia w Moskwie. W styczniu 1923 roku zwłoki św. Andrzeja zostały zbadane przez specjalnie do tego powołaną komisję i są niemym świadkiem Jego męczeństwa.

Zachowały się akt oględzin i protokół otwarcia trumny ze szczątkami św. Andrzeja Boboli, które zamieszczam poniżej.

AKTY OTWARCIA tzw. RELIKWII KATOLICKIEGO ŚWIĘTEGO ANDRZEJA BOBOLI

Protokół

Otwarcie i zbadanie relikwii Boboli przez komisję powołaną zgodnie z uchwałą komitetu wykonawczego okręgu połockiego, zatwierdzoną przez wojewódzki komitet wykonawczy, odbytą 23 czerwca 1922 r. w mieście Połock w miejscowym kościele katolickim.

Obecni : przewodniczący komisji i przedstawiciel wojewódzkiego komitetu wykonawczego tow. Jazurek, członkowie: przedstawiciel Administracji Politycznej Witituba, także przedstawiciel GPU na okręg połocki towarzysz Leiman, z okręgowego komitetu wykonawczego tow. Tkaczow, z komitetu okręgowego, towarzysz Lewicki, z akademickiego związku związkowego, towarzysz Indulin, lekarze Christensen, Marko-Vin i Leński, archeolog Deinis, przedstawiciel duchowieństwa – rektor katedry św. Mikołaja Nikołaj Pestman, z wydziału kobiecego, tow. Baranowska, ze Związku Młodzieży, tow. Szutski, z organizacji zawodowych: związku garbarskiego, tow. Odukowski, z kolejarzy, tow. Błagow, ze Związku Zawodowego Pracowników Medycznych tow. Zagorski i Aleksandrow, ze Związku Budowniczych – towarzysz Jankowski, z przemysłu spożywczego, towarzysze Taraszewski i Osińca, a z Rabzemły towarzysz Grumień, z jednostek wojskowych – szef wydziałów granicznych towarzysz Nosach; przedstawiciele wiernych, ludności miejskiej i chłopów.

O godzinie 13 i pół. wobec powyższego komisja przystąpiła do otwierania relikwii Boboli. Po przybyciu do kościoła okazało się, że trumna była drewniana i leżało w niej coś przypominającego człowieka. Trumna została zapieczętowana i zamknięta; Według parafian trumna została opieczętowana i zamknięta przez biskupa Roppa. Klucz i pieczęć są w jego posiadaniu w mieście Piotrogród. Komisja podjęła decyzję o otwarciu trumny, sporządzając raport w tej sprawie. Po otwarciu plomby i zamka wyjęto ubranie: z czaszki – czapkę, z korpusu – ozdobę, pod którą odnaleziono litery w języku łacińskim, które również są przyczepione. Pod zdobieniem odkryto biały koc, który zakrywał tylko przednią część. Po rozebraniu całego ubrania odkryto zmumifikowane zwłoki bez lewego ramienia, na jednej dłoni ze śladami gładkiego odpiłowania, czaszka była pusta, ale połączona z tułowiem, lewa kość udowa była przywiązana wstążką do skóry. Przednia powierzchnia ciała pokryta jest skórą, z tyłu nie ma skóry. Dolna jedna trzecia lewej nogi jest odsłonięta od tyłu. Na prawym ramieniu odcięto kawałek skóry. Nie ma w ogóle kości kręgosłupa ani kręgów, żebra są w nieładzie. Jama brzuszna jest pusta. Nie ma włosów. Oczodoły i nos są otwarte, a w szczęce znajduje się kilka zębów. Według badań lekarskich zwłoki te nie zgniły, lecz zostały zmumifikowane. Zdaniem archeologa zwłoki zachowały się dobrze dzięki sprzyjającym warunkom glebowym. 

Brak jest odniesień historycznych, gdyż duchowieństwo rzymskokatolickie, a także rada kościelna odmówiły udziału w wyjaśnieniach.

Egzamin zakończył się o godzinie 15:00.

Autentyczny z właściwym(-ymi) podpisem(-ami).

Poprawnie: sekretarz komitetu wykonawczego okręgu połockiego

(podpis).

Poseł.

Poprawnie: Z kopią poprawną (podpis)

W grudniu 1922 r. trumnę ze zwłokami Andrieja Boboligo przewieziono do Moskwy i umieszczono w sali Ludowej Wystawy Ochrony Zdrowia Ludowego Komisariatu Zdrowia.

W styczniu 1923 r. została rozpatrzona przez specjalną komisję i sporządzona została następująca ustawa:

Moskwa.

Akt oględzin z dnia 18 stycznia 1923 r. zwłok należących, według zapewnień duchowieństwa katolickiego, do Andrieja Boboli, znajdujących się na terenie Ludowej Wystawy Demonstracyjnej Ochrony Zdrowia Ludowego Komisariatu Zdrowia.

Obecny : Z Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości, konsultant wydziału 5 (wydział kultu) S. L. Ursynowicz, z wydziału dochodzeniowego republiki, szef wydziału naukowo-technicznego profesor V. I. Zabreżniew, lekarz sądowy z Moskwy P. S. Semenowski, konsultant wydziału zarządzania Mossovet RK i SD I.A. Spitsberg, asystent szefa 6. wydziału Państwowej Administracji Politycznej V.I. Rebrov.

Inspekcja rozpoczęła się 18 stycznia 1923 r. o godzinie 12:40.

Zwłoki A. Boboli przechowywane są w cynkowej trumnie, górna część wieczka jest lita, boki wieka i same ściany trumny są przeszklone. W rogach trumny znajdują się cztery figurki w pozycji siedzącej, przypominające wizerunek z prac z zakresu historii kultury mitycznych dobrych duchów, w chrześcijaństwie – aniołów. W pobliżu wizerunku krzyża na boku wieczka znajdują się jeszcze dwa anioły - w stanie klęczącym.

Na wieczku trumny znajduje się wizerunek zwykle przypisywany bogu Jezusowi – na krzyżu.

Towarzysz Rebrov otwiera pieczęć. Z trumny usuwa się górną część, a następnie kawałek czerwonego jedwabnego materiału. Po wyjęciu tego kawałka materiału, na dnie trumny, na jedwabnej poduszce i białym prześcieradle z koronką, leżą zwłoki mężczyzny średniego wzrostu. Po podniesieniu zwłoki okazało się, że jest niezwykle lekkie, waży około 10 do 15 funtów. Skóra na przedniej powierzchni zwłok ma kolor ciemnobrązowy i jest ogólnie dość dobrze zachowana. Na tylnej powierzchni zwłok skóra jest całkowicie nieobecna na niemal całej jej długości.

Podczas pukania w przednią powierzchnię klatki piersiowej, brzucha i ud słychać dźwięk bębenkowy. Na głowie i twarzy skóra zachowuje się tylko na przedniej powierzchni. Ma kolor ciemnobrązowy, jest gładki i delikatnie pomarszczony. Na tylnej powierzchni głowy skóra jest całkowicie nieobecna i widoczne są części kości ciemieniowych, potylicznych i kości podstawy czaszki.

Wszystkie kości są koloru od jasnego do ciemnobrązowego i nie noszą śladów uszkodzeń mechanicznych. Na pozostałych partiach skóry głowy nie ma absolutnie żadnych włosów. Nie ma błon na oczach.

Powieki zachowały się w postaci pomarszczonych kawałków. Brakuje miękkich i chrzęstnych części nosa. Usta wyglądają jak cienkie, ściśnięte blaszki. 

Brakuje dwóch środkowych górnych siekaczy. Zachowane siekacze górnej i dolnej szczęki są słabo zużyte. Przedsionki są całkowicie nieobecne. Głowa jest podparta na tułowiu dzięki zachowanemu fragmentowi o szerokości 1-1,2 cala z przodu, po prawej stronie szyi.

Brakuje reszty skóry szyi.

Z miękkich narządów szyi pozostało tylko kilka suchych, kruszących się brązowych kawałków. Podczas badania części czaszki wolnych od skóry okazuje się, że szew strzałkowy jest zrośnięty, a szew lambdoidalny miejscami nie jest zrośnięty. Jama czaszki jest całkowicie pusta. Na jej ścianach znajduje się sypka, brązowa masa w bardzo małych ilościach. Z kręgów szyjnych pozostały tylko cztery dolne kręgi, połączone kawałkami wysuszonej brązowej tkanki.

Lewa łopatka całkowicie zniknęła. Podobnie wszystkie kręgi piersiowe i lędźwiowe, kość krzyżowa i kość ogonowa są całkowicie nieobecne.

Jest prawa łopatka, oba obojczyki, mostek i 15 żeber. Narządy jamy klatki piersiowej - serce, płuca i naczynia krwionośne - są całkowicie nieobecne, tylko miejscami w jamie klatki piersiowej znajdują się małe kawałki wysuszonej tkanki. Skóra przedniej powierzchni brzucha ułożona jest w postaci bardzo dużych fałd. Występują kości miednicy. Wszystkie narządy jamy brzusznej są całkowicie nieobecne. W okolicy narządów płciowych nie ma włosów. Narządy płciowe mają postać płytki o długości około 2 cali i szerokości około 1 cala, koloru brązowego, suchej, łatwo kruszącej się masy, która nie ma wyraźnego zarysu. Skóra tylnej części ud i nóg jest prawie nieobecna, a jej pozostałości pokryte są białoszarymi grzybami pleśniowymi. Kości prawej kończyny są na swoim miejscu. Lewe udo wypadło ze stawów i leży luźno na dnie trumny.

Kości piszczelowe w lewej nodze są na swoim miejscu. Podobnie jest z prawą stopą. Skóra na jej przedniej powierzchni została zniszczona przez próchnicę. Lewa stopa zwisa na płacie skóry przy stawie skokowym. Lewe ramię całkowicie zniknęło. Prawe ramię jest na swoim miejscu. Skóra na górnych dwóch trzecich bocznej powierzchni prawego przedramienia została odcięta na cztery cale.  Szerokość górnej części wynosi około pół ćwierć cala, a najniższej części około pół centymetra. Krawędzie cięcia są równe, gładkie, w kolorze brązowym. Na prawej dłoni mały palec jest całkowicie nieobecny. Płytki paznokci na zachowanych palcach są nieobecne. Na skórze klatki piersiowej, pod lewym obojczykiem, blisko jego zewnętrznej krawędzi, widoczne są ślady cięcia skóry na długim odcinku. Krawędzie cięcia są gładkie i równe. Osobno na dnie trumny znajduje się dłoń lewej ręki mężczyzny. Zachowały się tylko pierwsze paliczki trzeciego, czwartego i piątego palca. Brakuje pozostałych paliczków (paliczki- kości tworzące przednią część palców stóp i palców rąk- przyp. autora) Całkowicie brakuje palca wskazującego i kciuka. Z kciuka pozostał tylko kawałek przedniej powierzchni skóry. Skóra na przedniej powierzchni dłoni jest brązowa, gładka, miejscami drobno pomarszczona. Na wewnętrznej powierzchni dłoni nie ma skóry, a na spodzie dłoni znajduje się brązowa sucha masa, miejscami pokryta pajęczynami. Na zachowanych fragmentach kości promieniowej i łokciowej widoczne są wyraźne ślady odpiłowywania kości brzeszczotem. Krawędzie cięcia piłą są jasnoszare, co wskazuje, że kość została przecięta stosunkowo niedawno. Na całym zwłokach pozostały jedynie cienkie mięśnie, a w okolicy ud mokre płytki łatwo kruszącej się brązowej masy. Na powierzchni skóry zwłok w niektórych miejscach występują małe, kropkowe, okrągłe ubytki, spowodowane przez larwy owadów zjadające skórę. Na ocalałych częściach zwłok nie stwierdzono śladów rażącej przemocy mechanicznej, które pozwalałyby na ustalenie przyczyny śmierci denata. Do badania mikroskopowego zachowanych miękkich części zwłok pobrano ze skóry uda dwa kawałki o wielkości pół kwadratu oraz fragmenty luźnych resztek tkanek leżących wokół  środkowej części prawego uda.

Opinia

Po oględzinach zwłok okazało się, że skóra zachowała się jedynie na przedniej powierzchni zwłok, była koloru brązowego, sucha i łatwo się kruszyła. Brakuje wszystkich narządów wewnętrznych. Brakuje wielu kości szkieletu, a całe zwłoki są niezwykle lekkie; wszystkie te zmiany są z pewnością charakterystyczne dla szczególnego gnicia zwłok, a mianowicie: mumifikacja - powolny rodzaj gnicia obserwowany podczas zakopywania zwłok w piaszczystej gruboziarnistej glebie lub przechowywania zwłok z wentylacją ciepłym powietrzem.

Zatem zwłoki A. Boboli są zwłokami naturalnie zmumifikowanymi, znajdującymi się w fazie powolnego rozkładu.

 

P. Semenowski.

Następnie zostały sfotografowane przez kierownika drukarni MUUR, T. Yu., zwłoki w dostosowanej pozycji stojącej, cała twarz; zwłoki znajdują się w tej samej pozycji z prawej strony z profilu. Zdjęcia zostaną dołączone do sprawy.

Po zakończeniu oględzin zwłoki Andrieja Boboliego włożono je z powrotem do trumny, przykryto pokrywą i ponownie opieczętowano pieczęcią Muzeum Ludowego Komisariatu Zdrowia w celu dalszego przechowywania.

Kontrola zakończyła się o godzinie 17:00. dzień 18.1.1923

Obecny : z Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości S. Ursynowicza; z wydziału śledczego republiki W. Zabreżniewa; z wydziału kierowniczego Rady Miejskiej Moskwy, towarzysza Spitsberga; z GPU V. Rebrov.

Protokół badania mikroskopowego kawałków skóry Boboli zostanie przeze mnie przekazany kierownictwu nie później niż siedem dni później.

Semenowski.

Obecni także : wykładowca L. Nikiforow, kierownik. fotografia w MUUR Eremin, kierownik. wystawa poświęcona ochronie zdrowia Ludowego Komisariatu Zdrowia S. Shifmana, uczestnika wystawy Bobochkin NKZ.

Protokół badania mikroskopowego

Kawałki skóry z uda oraz fragmenty tkanki znajdujące się w pobliżu prawej kości udowej ze zwłok Andrieja Boboli, uznanego za świętego przez Kościół rzymskokatolicki.

Z kawałków skóry i materiału wycięto małe kawałki, w sumie około 10; Każdy kawałek, po wstępnym zmiękczeniu w mieszaninie gliceryny i wody (pobranej w równych ilościach) przez dwa dni, umieszczano na szkiełku, wyrywano igłami preparacyjnymi, przykrywano szkiełkiem nakrywkowym i oglądano pod mikroskopem, najpierw przy niskim, a następnie przy dużym powiększeniu i okazało się, co następuje.

W żadnym z badanych kawałków nie znaleziono komórek; Wszędzie widoczne były cienkie, krótkie, lekko pofalowane włókna tkanki łącznej przecinające się w różnych kierunkach, te same elementy tkanek ludzkiego ciała, które wykrywa się mikroskopowo w skórze i szczątkach narządów pobranych z naturalnie zmumifikowanych zwłok.

Lekarz sądowy z gór. Moskwa

P. S. Semenowski.

23 stycznia 192 („Rewolucja i Kościół” nr 1-2, 1924, s. 90-94.)

Żródło: O relikwiach świętych: (Zbiór materiałów). - Moskwa: Gospolitizdat, 1961. - 115 s. : chory.; 20 cm - (Książka popularnonaukowa o ateizmie). / s. 84–91, https://ru.wikisource.org

tłum. google

Jak podaje Wiki, 21 września 1923 dwaj przedstawiciele Papieskiej Komisji Ratowniczej, amerykańscy jezuici Edmund Walsh i jego zastępca o. Louis J. Gallagher, w towarzystwie podsekretarza stanu Komisariatu Spraw Zagranicznych i trzech członków Czeka, udali się do budynku Powszechnej Wystawy Higieny Zdrowia Ludowego Komisariatu Zdrowia, gdzie na jej zapleczu w rupieciarni odnaleźli szczątki Andrzeja Boboli. Zostały one wydane przez bolszewików, wg angielskiej Wiki jako swego rodzaju „zapłata” za pomoc udzieloną w czasie głodu. Następnie ciało błogosławionego w specjalnym relikwiarzu umieszczono na statku „Cziczerin” w Odessie. Z Odessy statkiem relikwie popłynęły do Konstantynopola, potem statkiem „Carnero” do Bridndisi. Do Rzymu relikwie dotarły w 1 listopada 1923. W maju 1924 roku, relikwie Świętego umieszczono w rzymskim kościele Gesu, który był głównym kościołem Towarzystwa Jezusowego. 8 czerwca 1938 ciało św. Andrzeja Boboli specjalnym pociągiem zostało uroczyście przetransportowane z Rzymu do Polski, a od 17 czerwca 1938 znajduje się w Warszawie. 13 maja 1989 złożono je w nowo wybudowanym sanktuarium św. Andrzeja Boboli ul. Rakowieckiej 61.

Św. Andrzej Bobola, żródło: wikipedia

---

tagi: sowieci  andrzej bobola  otwarcie relikwii 

	Matka-Scypiona
	10 września 2023 18:53

7     1050    7 zaloguj sie by polubić